Doğum günü

Dün facebook’tan doğum günümü görerek kutlayan arkadaşım,” İyi ki facebook var. Yoksa birbirimizden haberimiz olmayacak” dedi. Orta Asya’da yaşayan Türklerde isterse insan 90 yaşına gelsin, doğum günü mutlaka kutlanır. Doğum günü olan da, çevresi de doğum gününe önem verir. Ülkemizde ise genellikle çocukların veya belirli yaşa kadar doğum günleri kutlanır. Öyle yaşını başını almış insanlar için geniş kapsamlı bir doğum günü kutlaması yapılmaz.
Facebook’un hayatımıza girmesinden sonra, hiç kimse, hiç kimsenin doğum gününü unutmaz oldu. Bir mesajla en yakınlarının bile doğum gününü oturduğun yerden kutlayabiliyorsun. Dün de bizim için böyle oldu. Doğum günümüzü sosyal medya aracılığı ile kutlayan binlerce kişiye yine sosyal medya aracılığı ile teşekkür ettik. Uzun süredir haber alamadığımız dostlarımız da, doğum günümüz nedeniyle sosyal medyadan da olsalar seslerini duyurdular. Bizim varlığımız da onlara kadar gitti.
Günümüz çocukları özellikle yaşıtları ile sokaklarda, parklarda veya kafeteryalarda buluşmuyor. Buluşsalar bile birbirleri ile konuşmak yerine birbirlerine cep telefonları ile mesaj gönderiyorlar. Kısacası, günümüzde sohbet, muhabbet kalktı. İletişim için cep telefonlarının mesaj hatları kullanılıyor. Günümüzden 4 bin yıl önce olduğu gibi bugünde mesajlar çeşitli kısaltmalar ile yapılıyor.

İKİ DOĞUM GÜNÜ
Dün bir yandan 54 yaşımızı geride bırakarak, 55 yaşından gün aldık. Tabii ki bu arada 2 Eylül gazetesinde de 18 yılı geri bıraktık. 2 Eylül gazetesinde çalışmamızın 19. yılına girdik. Her iki yaş konusunda da gazetede benle yarışan bir kişi yok. Gazetede benden sonraki kıdem Erhan Ünal’a aittir. Bir gazetede 19 yıldır kesintisiz çalışan ne anlama gelir? Kısa bir süre önce gazetemize taze kan olarak 5 arkadaşımız daha katıldı. Aramıza katılan bu arkadaşların tümü çeşitli İletişim Bilimleri Fakültelerinden mezunlar. Genç arkadaşlar meslekte gelecek var mı? Düşüncesine kapıldıklarında önlerinde tam 19. yıldır aynı gazetede çalışan bir kişiyi görecekler. Kendilerini motive edecekler. Bu açıdan da gazetelerin eski çalışanları önem taşır. Gençler eski çalışanlara baktıklarında, gelecek görürler. Tabii ki, kısa süre önce aramıza katılan bu arkadaşlar, 19 yıl nasıl gelir diye de bir düşünceye kapılmaları doğaldır. Belli bir yıldan sonra, yıllar koşmaya başlar. Önemli olan ağız tadının bozulmaması, sağlık içinde yaşamaya devam etmektir. Sağlık yerinde oldukça, çalışmada bir sıkıntı yoktur.