Hayatımız magazin olmasın

Herkes doğal olarak korona virüse yakalanmak istemiyor. Sağlık Bakanımız Dr. Fahrettin Koca’nın “en iyi tedbir hastalığa yakalanmamaktır” sözü günlerce alay konusu yapıldı. Şimdi ise herkes virüse nasıl yakalanmayacağının hesaplarını yapıyor.

  Önceki gün arayan bir arkadaşım” korona virüsün ensesinde olduğunu” belirterek, virüsü hissettiğini, çünkü tanıdığı pek çok kişinin virüse yakalanarak, mücadele verdiğini söyledi. Dün Sivrihisar’a gittim. İlçede genellikle maske takıldığını gözlemledim. Sokaklarda öyle kalabalık değildi. Çünkü Sivrihisar’da banka şubesi bile korona virüs nedeniyle uzunca süre kapalı kaldı. Ders çıkaran çok olmuş.

    Gazeteci olunca telefonun 24 saat açık kalmak zorundadır. Sivrihisar’da bulunduğum sırada arayanlar, Sağlık İl Müdürü Uğur Hocam ile değerli dostum Şehir Hastanesi Başhekimi Dr. Yaşar Bildirici’nin virüse yakalandıklarını ve evlerinde tedavilerine devam ettiğini söyledi. Benim bugünlerde en ilgimi çeken olay virüsün hasta edeceği insanı seçmesidir.

    Virüs insan seçiyor

   Şaka değil neden mi? Mesela Büyükşehir Belediyesi Genel Sekreteri Ayşe Ünlüce, virüse yakalanınca, gözler bir anda belediyenin üst yönetimine çevrildi. Yılmaz Hoca’yı göremediklerini söyleyenler var. Yılmaz Hoca, aslında belediye sık geliyor. Tedbirli davranıyor.  Ancak, çalışmalarını ve görüşmelerini Bademlik’te boş duran konutta yapıyor. Salgın artınca, bu mekânı kullanmaya başladı. Ben nereden biliyorum diye bir soru gelirse, bu mekânda Paşa Mahallesi sınırları içinde bulunuyor. Paşa Mahallesinin muhtarının da aynı zamanda azasıyım. Yani, sorumluluk bölgemiz olan mahallemizi kontrol ediyoruz. Mahallemizde Eskişehir’in en küçük mahallesi olma özelliğini taşıyor.

 Ünlüce’nin testinin pozitif çıkmasından sonra kendisi ile en yakın temasta bulunan Yılmaz Hoca ve belediyenin bazı yöneticilerine de test yapıldı. Yılmaz Hoca dâhil test yapılanlar negatif çıktı. Ben hemen Ünlüce’nin evinde tedaviye başlamasından sonra, Büyükşehir Belediyesi Meclis üyesi olan avukat Aydın Ünlüce’yi aradım. Acaba Adliye’ye davalar için giden Aydın Ünlüce Adliye’den virüs mü kapmıştı? Hayır. Üç kişilik çekirdek aileden sadece Ayşe Ünlüce’nin testi pozitif çıkmıştı.

 Aynı şekilde Şehir Hastanesi Başhekimi Dr. Yaşar Bildirici’nin dışında eşi ve iki kızının testi de negatifti. Ben bu yazıyı yazarken, Pazaryeri ilçesinin kadın belediye başkanının da korona virüse yakalandığını öğrendim. Gerçekten virüsün insan seçtiğine inanmaya başladım. Belki bugün bilim insanlarının bilmediği bir seçim yapıyor.

 Sonuç itibariyle virüs insan seçiyor. Sağlıkçılar üstün bir gayret ile insanları hayatta ve sağlıklı tutmak istiyor. Sağlıkçılar evlerini, eşlerini, çocuklarını veya anne ve babalarını ihmal etmek zorunda kalıyor. Bir sendikacı ise sağa sola tivit atarak, sosyal medyadan yazarak eleştiri yapıyor. Kuru kuru eleştire yapılacağı yerde hastanelere gidilerek nabız tutulmalıdır. Boş tivitlerin, paylaşımların neye çözümü vardır? Merak ediyorum.   Eğer birlik olunursa, virüs yenilir. Hepimiz normal hayatımıza daha çabuk döneriz. Eleştiri yerine çözüm odaklı olmalıyız. Çözümü ortaya koymalıyız. Hayatımız magazin olmasın…

--------------------------

 Eseri duvarımızda

  Dünyaca ünlü çini ustası Sıtkı Olçar bu dünyadan göçeli 10 yıl olmuş. Yıllar ne çabuk geçiyor. Onu ölüm yıldönümünde saygı ve özlemle anıyoruz. O hem komşumuz Kütahya’yı hem de Türkiye'yi dünyanın birçok yerinde tanıttı. Ödüller aldı. Herkes çiniciliğin ne olduğunu anladı. UNESCO tarafından da, somut olmayan kültürel mirasın korunmasına ilişkin gayret ve çabaları sonucu “Yaşayan İnsan Hazinesi” ödülü ile taçlandıran Sıtkı Usta, gerçek bir hazineydi. Onun yaptığı çini eserlerin birçoğuna bugün fiyat biçilemiyor. Fiyat bilemediği gibi de taklidi bile yapılamıyor.

  Tabak biçimde yaptığı üzüm motifleri ile süslü çinisi 20 yıldır evimizin duvarını süslüyor. Bir anlamda Sıtkı Usta bizimle yaşamaya devam ediyor. Kendisi gibi çini sanatçısı olan kızı Nida Olçar babasının eserlerini, sanatını yaşatmaya çalışıyor.

----------------------------

  O bir simgeydi

   Bilecik'te yaşayan ve 97 yıllık hayatının en az 50 yılını hayır işlerine, çocukların okutulmasına adayan, Bilecik Yardımseverler Derneği’nin değişmez başkanı emekli öğretmen Semiha Göncü’nün yaşama veda ettiğini öğrendim. Hayata kazandırdığı ve yardım ettiği öğrenci sayısının ve ailenin binlerle ifade edildiğini biliyorum. Bugün Bilecik Şehir Mezarlığında toprağa verilecek. Mekânı cennet olsun. Tüm Bileciklilerin başı sağ olsun.