Derler ki, “şapka düştü kel göründü!” Seçimler bitti vatandaş kaderiyle baş başa kaldı. Bunu seçim döneminde defalarca yazdım. 1 Nisan’da vatandaş için değişen bir şey olmayacaktı nitekim olmadı. Geçtiğimiz gün bir yazar yerinin yakınında gördüğüm manzara gerçekten beni öylesine derinden etkiledi ki anlatamam. Akşam saatleriydi, üç harfli marketlerden birisinin içerisinden genç bir çalışan market sepetiyle marketin önünde bulunan bir çöp konteynırının yanına yaklaştı. Bu arada köşede yüzünü başörtüsüyle sarmış orta yaşlı bir vatandaş bekliyordu. Çalışan sepetteki sebze ürünlerini konteynıra atmaya başladı. Genç çalışana yaklaşan kadıncağız yaklaştı. Aralarında bir konuşma geçti. Ne konuştuklarını duymadım. Ancak kadın biraz uzaklaştı. Çalışan, sepetteki ürünleri boşalttı. Kadın çalışanın içeri girmesini bekledi. Sonra konteynırın başına gitti ve az önce atılan ürünlerin poşetlerini tek tek çıkararak içlerinden kendine göre yenilebilir olanları ayıklamaya başladı. Bir kare fotoğraf çekip çekmemeyi düşündüm. Sonra “boş ver” dedim kendi kendime… Bir kare fotoğraf neye yarayacaktı ki.. Görmesi gerekenler görmüyorsa, duymuyorsa ve ipin ucu kaçmışsa ve insanlar kendi kaderleri ile baş başa kalmışsa ve biz “sözün bittiği yere” gelmişsek ne diyebiliriz… Gerçekten çok üzüldüm. Seçilen seçildi herkes koltuğuna oturdu. Olan bitene ne denir bilmiyorum.

***

23 Nisan’ı doya doya yaşamak

23 Nisan bu ülkenin tarihinde çok önemli yere sahip. Kurucu İrade’nin tecelli ettiği günün adı 23 Nisan. Onun için hep birlikte coşkuyla kutlamalıyız her yıl. Dün Eskişehir’de gerçekten coşkulu bir kutlama törenleri vardı. Evden gazeteye gelirken gördüğüm coşku, çocukluğuma götürdü beni. El sallayarak sokaklarda gezen mutlu çocukları görünce ülkemiz ve milletimiz adına bir kez daha mutlu oldum, umudum arttı gelecek adına. Yüksek binalardaki Atatürk Posterleri, Dev Türk bayraklarını görünce derin derin düşündüm ve sevincim ve umutlarım yine bir kez daha arttı. Yani bu ülkenin kurucu değerlerini ve kurucu konsensüsünü hatırladım yeniden. Biz her şeyi ile bir milletiz, kucaklaşan, paylaşan, dayanışan ve kardeşleşen bir milletiz. Vatanımız, bayrağımız bizim asla vazgeçemeyeceğimiz değerlerimiz. İşte o yüzden 23 Nisan kutlamaları ve coşkusu önemli. Çocuk bayramı değil aslında kutladığımız her 23 Nisan geleceğimizin bayramı, geleceğe taşıdığımız umutlarımızın filizlenmesidir.

***

Ne oldu yine taraftar üzüldü

Çok uzun süredir Eskişehirspor ile ilgili hiçbir değerlendirme yapmıyorum. BAL ligine kadar gerilemiş olmasına rağmen hala 10 bin taraftara oynayabilen kaç takım vardır? Bu sorunun cevabını bilenler biliyor. Zira Eskişehirspor bir kültürdür, bir okuldur. Eskişehirspor bir şehrin değil bu ülkenin umudunun adıdır. Eskişehirspor aslında bir başkaldırıdır. BAL ligine bile büyük umutlarla başladık ama sezon sonunda hüsran yaşadık. Sebep ve sonuç ilişkisine baktığımızda sorumlular belli ama üzülen yine taraftarlar oldu. Bu taraftarın hakkını ödemek mümkün değil. Bu taraftarın hakkını ödemek için herkesin taşın altına elini koyması gerekiyor. Özellikle bürokrasi ve yerel yönetimlerin bu konuda biraz daha sorumluluk almalarında yarar var.