Bir süredir kamuoyunun gündemini meşgul eden Sokak Hayvanları Yasası ile ilgili tartışmaları hayretler içinde izliyorum. Eve, sokaktaki masum canların bir şekilde denetim altına alınması ve insanlar için tehdit oluşturanların kontrol edilmesi gerekir. Ancak unutmasın ki sokak hayvanlarını kontrol altına alırken onların itlaf edilmesi yani öldürülmesi gerekmiyor. Doğrudur son yıllarda sokak hayvanlarının popülasyonu konusunda anormal gelişmeler var. Şehir merkezlerinde AVM’ lerde, cadde ve sokaklarda çok sayıda hayvan mevcut bunların bazıları insanlar için kadın ve çocuklar için zaman zaman tehlike oluşturabiliyor. Ancak onların tehlike oluşturmasının gerekçesi onların öldürülerek yok edilmesini de gerektirmiyor.
Onların birer canlı olduğunun farkına varmalıyız. Bırakın bir hayvanı, bir çiçeği yerinden kopardığında vicdanı olan insanlar için doğru- yanlış muhasebesinin yapıldığını biliyoruz. İnsanın en temel yaklaşımı yaşatmak üzerinedir. Sokaktaki hayvanların bakım ve kontrolünün yerel yönetimlere verilmesi ve tek başına onlara sorumluluk yükleyerek bu işin üstesinden gelmelerini beklemek ne kadar doğrudur. Birlikte dünyamızı paylaştığımız ve çoğu kez yaşamımızın bir parçası haline gelen sokak hayvanlarının korunması için illa yok edilmeleri gerekmiyor. Popülasyonun önüne geçmek için öncelikle kısırlaştırma yapılabilir ardından gerekli aşıları yapılarak insanlar için tehdit olmaktan çıkarılabilir.
On yıllar boyu hiçbir yasaya bağlı olmaksızın hayatımızın bir parçası olarak yaşayan sokak hayvanları bir takım tehdit ve tehlikeler ile karşı karşıya kalınca onları koruma altına alacak bir yasal düzenleme yapıldı. Hatta insanlar tarafından şiddete, tacize ve işkenceye maruz kalan bazı hayvanlar için yargıdan çeşitli cezalarda alanlar oldu.
Şimdi yapılması gereken çok keskin ve uçlarda bir yasal düzenleme yerine toplumun ortak duygularını yansıtan ve sokak hayvanlarını da, tehdit ve tehlikeler karşısında insanlarımızı da koruyacak düzenlemeler yapılabilir. Bu konuda karşılıklı restleşmenin kimseye bir yararı olmadığı gibi toplumun duygularını dikkate almayan bir düzenlemenin kimseye de bir yararı olmayacaktır.