Eskişehir’den gidenlere “Eskişehir’in çok nesini özlüyorsunuz?” diye bir soru sorduğunuzda efsane cevaplar alırsınız. Eskişehir’in sorunları olsa da güzellikleri de bir başkadır. Başka şehirlerin havasına benzemez Eskişehir’in güzellikleri. Porsuk’u, sıcak suları, Odunpazarı, Çi böreği, met helvası, Kalabak Suyu, Hamamyolu, Adaları, İstasyonu, Fabrikalar Bölgesi, Bağları, Köprübaşı saymakla bitmez… Eskişehirspor zaten ayrı bir tutkudur, markadır Eskişehir için… Sanayisi, üniversiteleri ve en önemlisi hoşgörü ikliminin temsilcisi insanları…
Daha sayacak pek çok şey var saymasına da benim bugün üzerinde durmak istediğim şey başka. Hoşgörü ikliminin nasıl yaşandığına dair birkaç örnek vermek isterim. Eskişehir’de tramvayda yolculuk yaparken bir anda duyduğunuz müzik sesiyle şöyle bir şenlenir gönlünüz. Bir gitar tıngırtısı, bir kaval sesi veya bir keman sesi duyunca şöyle bir silkinirsiniz. Amatör sanatçıların verdiği mini konser içinizi ısıtabilir. Amatör diyorum çünkü onlar o konserleri içten, yürekten gelen bir duygu ile verirler. Öyle çok büyük beklentileri yoktur. Sadece, “küçük bir katkı yapmak ister misiniz?” sorusuna muhatap olursunuz hepsi o kadar. Hamamyolu’nda ilerlerken kulağınıza gelen “Zeki Müren sesi” ile karşılaşabilirsiniz bir anda. Eğer Türk Sanat Müziğini seviyorsanız bir Zeki Müren hayranı iseniz kendisini görmeseniz de o tadı hissedersiniz. Sıcak sulara gelirken size minikler bir keman, bir klarnet ve darbuka ile müthiş bir konser verebilirler. Kendilerinden beklemediğiniz yeteneklerini sergilerler ve kulağınızın pasını siliverirler. Benzer bir konseri eski İl Sağlık Müdürlüğü binası önünde, Adalarda da izleyebilirsiniz. Kısa süreli de olsa kendinizden geçer bir anda sıkıntılarını unutabilirsiniz. Ya da araç kullanıyorsanız ETİ Caddesi üzerinde kırmızı ışığa da denk geldiyseniz bir dansçı kız sizi kısa süreli gösterisiyle büyüleyebilir.
Diyeceksiniz ki Eskişehir’in dışında da böyle şeyler oluyor. Doğrudur… Ama hiç yerdeki Eskişehir’deki hoşgörü ikliminden daha zengin değildir. Çünkü Eskişehir’in güzellikleri hiçbir yerin güzelliklerine benzemez. Eskişehir Yunus Emre’den bu yana hoşgörü ile yoğrulmuş bir kentin çocuklarının şehridir.
