Bir şeylerin bitişi ve yeni şeylerin başlangıcı. Sanki hayatım kış ayından bahar ayına geçmiş gibi. Elveda ve merhaba; birbirine ne kadar uzak ama birbiriyle o kadar da bağlantılı iki kelime. Bakmayın hiç öyle, seviyorum ben vedaları da. Hüzün sonrası mutluluk gibi. Çünkü her bir vedanın ardından yepyeni bir başlangıç seni buluyor, hem de diğerinden kat ve kat güzel olarak.
Değişimi kabul edenlerden misiniz, yoksa değişmeyi reddedenlerden mi? Ben değişimi tıpkı bir yılanın deri değiştirmesi gibi görüyorum. Bilirsiniz yılanların deri değiştirmesinin amacı vücudunun büyümesine olanak sağlamaktır. Durduğum alana sığamıyorsam, bulunduğum alan daralıyorsa, benden gitmesi gereken bir şeyler var demektir.
Hayat bu ya!
Dibe de batacağız, bulutlara da dokunacağız ama batarken de, çıkarken de elini tuttuklarının doğru insanlar olması gerekirmiş. Hayat bana yanlış insanlarla dibe batmayı gösterse de, kalbimin doğru diye kabullendiği her şeye kucak açıyorum.
Bu yüzden belki de en güzel Merhaba’yı hak ediyorsun 2 Eylül Gazetesi..
Bir gün yeniden mesleğine geri döneceksin hem de gücüne güç katarak deseler inanmazdım. Çünkü kendimden başka hiç birşeye güvenim kalmamıştı. İnsanoğlu bu ya, her gün sizi şaşırtırlar. Bugün varlar yarın yok. Bencillik ve menfaatin diz boyu olduğu her alanda gerçekliği arar olur insan.
Peki ben gerçeği bulmuş muydum?
His diyelim..
Hissetmek güzel şey. Kalbiniz bir konuda size ‘bunu yap’ diyorsa onu yapıyorsunuz. Yapın da zaten. Bilirsiniz kalp yanılmaz. Kalpler ruhları tanır, hissederler.
Ruhuma dokunan tüm güzelliklere olsun bu yazım ve meraklı gözlere..
Yeni ailem Reyna Grup ve güzel ekibine katılmaktan dolayı çok mutlu olduğumu dile getirmek istedim.
Bundan sonra, tıpkı eskisi gibi, kalbimden geçen ne varsa tek tek kaleme dökeceğimi bildirmek istiyorum. Sevgili 2 Eylül Gazetesi okuyucularımız,
Hepinize tekrar kocaman Merhaba..