Bugün bitti.
Öyle durgun geçti biraz.
Bol bol yürüdüm.
Biraz izledim etrafı.
O düşünce aklımın içine yerleşti ki sorma.
Saplantı dedikleri bu mu?
Eeee benim suçum ne ki?
Saplandı bir kere, çıkaramıyorum takıldığı yerden.
Her yere benimle geliyor.
Her yerde eşlik ediyor.
Odağımı kaybettim.
Ruh mu?
Bedenin içinde tutunmaya çalışıyor.
Yazmadı bugün de.
O yazmayınca ben yazdım.
Bir kağıt, kalem aldım.
Mürekkebim bitene kadar konuştum.
Bazen kendimle bazen gökyüzünde kanatlanan güneşle.
Kızdığım çok zaman da çok oluyor kendime.
Usul usul gittiğim.
En çok da neyi anladım.
Aşk bence en çok sessizken güzel.
Bitti gibi…
Çok sessizdi.
Aşkı da oradan anladım ya.
Sessizliğinden

Aslı gül Aşk sessizken bitti Köşe yazısı