Eskişehir Seyitgazi İlçesi’nde yangın çıktı.
Yangın öylesine büyüdü ki…
Afyonkarahisar'ın Sarıcaova Mahallesi'ne 300 metre yaklaştı.
Öyle bir yer ki…
Toprağını tanıdığınız, her taşıyla, ağacıyla hatıralarınızın iç içe geçtiği bir yer alev alev yanıyor.
Seyitgazi’nin dağlarından yükselen duman bir halkın hafızasını da yakıp geçiyor.
Sarıcaova Mahallesi boşaltıldı.
Köylüler ciğerleri yana yana izledi.
Ağaçların kül olmasına mı yansınlar, evlerinin küle dönmesini…
Hayvanlar can çekişti.
Ağaçlar nefes alamadı.
He kıvılcım bir anıyı kül eti.
Bir mahalle sessizleşti.
Her duman bir tebessümü sildi.
Yas sessizliği oturdu yüreklere…
Ağaçlar öldü.
Evler öldü.
Kuşlar öldü.
Bir anne oğlunun küçücük elleriyle diktiği fidanın şimdi alevler içinde olduğunu gördü.
İnce bir sızı duydu.
Bir yaşlı adam, dedesinden kalan harman yerini tanıyamadı.
İnce bir sızı duydu.
Büyük acılar sızıya döner.
Sızı yakar.
Yandı bugün köylüler…
Yandı ama yangını çaresizce izledi.
Onlar izlerken de biz yandık, kavrulduk.
Kuantum Özge der ki:
“Sitem öfkeye dönüşmeden anlat.”
