1 Mayıs İşçi ve Emekçi Bayramı…
Adında bayram vardır ancak nedir bilinmez bana dayağı hatırlatır.
Sanki her 1 Mayıs işçi alanlara çıkacak, haklarını savunacak, halay eşliğinde emek vurgusu yaparken bir an da polis dayağına maruz kalacak…
Cop darbeleri vücudunda yara yaparken bayramlar ağlatacak gibi.
Gerçi işçi dayağı yer ama bundan mustarip duymaz.
Emeği dayakla ödüllendirilir.
Nitekim…
Çifte gurur…
1 Mayıs İşçi ve Emekçi Bayramı…
Her ne kadar alanlarda kutlanılsa da derin bir izi vardır.
Bir şehirde kutlamalar coşkuya dönerken, bir başka şehirde bir annenin yerde sürüklendiğine tanıklık edebildiğimizden belki…
Bir yandan gülümseme varken bir yandan gözyaşı olur mu?
Olur…
Çok oldu…
1 Mayıs İşçi ve Emekçi Bayramı…
Bu bayram düşünceler de alana çıkacak.
Özgürlük isteyecek fikirler…
İşçiler kendi derdi bir yana dursun demokrasi için bağıracak…
Bu bayram işçinin derdi değil de demokrasinin derdi konuşulacak…
1 Mayıs İşçi ve Emekçi Bayramı…
Çok bayram geldi, geçti.
Çok bayram yere düşen insana tekme atıldı…
Çok bayram anneler gözyaşı döktü.
Çok bayram, bayram aranır oldu.
Bu bayram farklı olur belki…
Çünkü umut hala var!
Umut hala yaşıyor…
İşçinin yüreğinde, emeğinde, alın terinde…
***************************************************************************
Kuantum Özge der ki:
“Alın teri bereket getirir.”